دوست وبلاگیم الف پ
چون در قسمت نظرات جا نشد اینجا برات می نویسم
دوست من این تصمیمی که گرفتم فکر نکن خیلی آسون بود. شرایط با چهار سال پیش فرق داره، چهار سال پیش پر از امید بودیم پر از شور و نشاط برای بهتر شدن مملکتمون ، سرتاسر وجودمون امید بود، ولی الان. این تصمیمم برای این بود که نمی خوام نا امیدی بر من چیره بشه، می خوام از اون امید های کمی که مونده بهترین استفاده رو بکنم. می خوام از شرایطی بدی که هست بهترین استفاده رو برای بازیابی این امید بکنم، گفتی چرا از کسی که به اصلاح طلب نیست حمایت کردی، تو این چند روزه کم بحث نکردم دربارش با دیگران. تو این شرایط تفاوت های حالتی که رای بدم و ندم رو در نظر گرفتم، به این نتیجه رسیدم که رای دادن بهتر از رای ندادنه، به دلیل همون تفکرات اصلاح طلبی که بیشتر از دیگر تفکرات می پسندم. قبول کن این تصمیم یک تصمیم سیاسیست، من یکسری اهداف خوب می بینم برای کشورم ولی دلیلی نداره همیشه از یک مسیر ثابت برای رسیدن به اون اهداف استفاده کنم اینو نمیگم که رنگ عوض میکنم نه به هیچ وجه، همون آدمم ولی گاهی برای رسیدن به یک مرجله بهتر شدن نسبت به حالت قبل با حفظ نظراتم با کسی که شبیه افکارم هست و حتی با کسی که بیشتر مقابل من بوده تا همراهم، همسو شدن بد نیست.
این طور دیدم بهترین راه همون اصلاحات تدریجی و گام به گامه تا یک تغییر سریع و ناگهانی مثل انقلاب، تو نمی دونی بعد از انقلاب اوضاع چطور پیش میره ولی با مداومت این بهتر شدن تدریچی ،آینده کمی روشن تره و قابل پیش بینی تر.
می دونم این راه سخت تره و حوصله و صبر زیادی میخواد ولی در هر حال بهتر دیدمش.
چند روز دیگه معلوم میشه حاکم مملکت که برای اولین بار به جای برچسب منافق و ضد نظام و ضد انقلاب، مخالفین خودش و نظامی که ساخته رو به رسمیت شناخته تصمیم عاقلانه ای که هم به نفع خودشه و هم مردم کشور رو میگیره یا نه.
به یک چیز دیگه هم رسیدم، اینکه نفرت و کینه داشتن و تصمیماتی که بر اساس اونا گرفته بشه با تفکرات بهتر شدن تدریجی در تناقضه، یکم به سرگذشت و تصمیمات آنگ سان سوچی رهبر مخالف دولت میانمار فکر کردم، کسی که بعد از چند سال خانه نشینی و برگشتن به سیاست ،اصلاحات به دور از تصمیمات از روی کینه و نفرت نسبت به دولت حاکم رو در پیش گرفته.
سیاست و تصمیم های مبتی بر اون رو بهترین استفاده از شرایط موجود و امکانات موجود برای بهتر شدن میبینم.
فقط اینم بدون 4 سال پیش و اتفاقاتشو فراموش نمیکنم و نکردم ، بخشی از زندگی منه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر